Rzeka Wda płynie wzdłuż zachodniej i południowej granicy gminy. Szlak kajakowy zaliczany do 15 głównych szlaków kajakowych i uznawany za jeden z najpiękniejszych nizinnych szlaków w Polsce.
Co o Wdzie warto wiedzieć (Ziętek F. 1969, Adamkiewicz H., 1997). Nazwa rzeki Wda stosowana była już w średniowiecznych dokumentach. Wymieniona została kilkakrotnie w łacińskich metrykach koronnych, między innymi w 1503 roku w związku z udzieleniem zezwolenia na zbudowanie jazu dla łapania ryb na Wdzie k. Świecia oraz w 1523 roku w związku z zezwoleniem na pobieranie miarki młynarzowi w Przechowie na Wdzie. W dokumentach Krzyżackich można odnaleźć inną nazwę Wdy – Bda. Natomiast w tomie XIII Słownika Geograficznego z 1893 roku (pod redakcją B. Chlebowskiego) pod hasłem Wda można przeczytać następujące objaśnienie: „dawna nazwa w dokumentach rzeki zwanej dziś Czarna Woda (Schwarzwasser)”. Zarówno na obszarze Kociewia, jak i w obrębie Kaszub częstszą nazwą rzeki jest Czarna Woda. Nazywanie ją Wdą stało się powszechne w okresie powojennym. Pytani dzisiaj starsi mieszkańcy regionu twierdzą, że „Wda przyszła razem z tablicami na rzece”. W środowisku kajakowym obie nazwy rzeki funkcjonują jako tożsame.
Nazywanie rzeki Czarną Wodą mogło wynikać z ciemnego, fragmentami rzeczywiście czarnego koloru jej wód, o czym decydowały zapewne zabagnione przybrzeża, niesione przez wodę cząstki mineralne, jak również zabrudzone ścieki ze smolarń, które istniały jeszcze w XIX wieku w okolicznych wsiach i przysiółkach, przylegających do rzeki.
W okresie międzywojennym Wda stała się znana jako rzeka, nadająca się dla turystyki. W okresie po drugiej wojnie światowej urokliwość i piękno tej rzeki spowodowały nazwanie jej Królową Rzek Kociewia lub Piękną Ziemi Kociewskiej.
Zróżnicowany charakter rzeki z przepięknymi odcinkami przełomowymi, z wartkim nurtem (miejscami spadek wynosi 0,2%) meandrującym, czasem wśród rozległej doliny, a czasem w wąskiej dolinie przez Bory Tucholskie, przyciąga z każdym rokiem liczne rzesze turystów. Według międzynarodowej klasyfikacji trudności (Wda szlak wodny 1995) Wdę zalicza się do klasy CL I (spływ łatwy: małe regularne fale, nieznaczne bystrza, łachy piaszczyste, mielizny, łatwe zakręty), a miejscami do klasy CL II (nieco trudno: wąskie i kręte koryto, miejscami znaczny spadek i kamieniste dno).
Rzeka Wda, w nomenklaturze Polskiego Związku Wędkarskiego klasyfikowana od Czarnej Wody jako rzeka górska pstrągowo-lipieniowa przyciąga oprócz wodniaków – amatorów wędkarstwa muchowego.
Drugim szlakiem kajakowym w gminie jest rzeka Niechwaszcz, prawobrzeżny dopływ Wdy. Niewielka rzeka nizinna na końcowym odcinku od wsi Zawada do ujścia powyżej Czarnej Wody silnie meandrująca o dużym spadku, kamienista, miejscami bardzo wąska. W okresie suchym płytka, może sprawić dużo kłopotów szczególnie dla mniej wprawnych kajakarzy. Wiosną gdy niesie więcej wody po zimowych roztopach bardzo atrakcyjna.
Kilometraż szlaku Wdy
